De oranje wandelroute is een afwisselde wandelroute in de Amsterdamse Waterleidingduinen vanaf ingang Oranjekom. In deze blog lees je meer over deze prachtige wandeling met stukken door duin, bos en langs het water van de Amsterdamse Waterleidingduinen.
Dit bericht kan advertenties bevatten.
Er zijn zoveel prachtige wandelroutes in Nederland en daarom werd het weer tijd om een langere wandelroute (7 km) te testen. Dit keer staat de oranje wandelroute vanaf ingang de Oase (Oranjekom) in de Amsterdamse Waterleidingduinen op het programma. De Amsterdamse Waterleidingduinen is een natuurgebied in het Westen van Nederland. Naast dat in dit natuurgebied bijzondere planten en dieren leven, wordt hier ook water gezuiverd voor de Gemeente Amsterdam. Een mooie combinatie tussen natuur en functioneel.
Wandelen op de oranje route in de Amsterdamse Waterleidingduinen
De Amsterdamse Waterleidingduinen hebben diverse ingangen waar vandaan je het gebied kunt ontdekken. Eerder testte we al routes bij ingang Panneland en ingang De Zilk. Vandaag staat een middellange wandelroute van 7 kilometer vanaf ingang de Oase (Oranjekom) op het programma. De route start over het verharde pad bij de ingang. Voordat je de route start, kunt je eerst nog rechts afslaan om een bezoekje aan het bezoekerscentrum te brengen. Na een kort bezoek lopen we een stukje terug en starten we met de wandelroute. We hebben warme thee mee in onze thermosfles en een lekkere lunch in onze lunchbox en het is mooi weer, dus onze dag kan nu al niet meer stuk
De start is mooi en rechts heb je uitzichtpunt over een groot water. Eenden, meerkoeten, ganzen en een aalscholver zwemmen lekker rustig rond en langs de kant vliegen o.a. roodborstjes, koolmezen en vinkjes druk heen en weer. Langs het water is een uitkijkpunt gemaakt, met mooi uitzicht over het water. Wie weet spot jij hier wel een ijsvogel. We vervolgen de route en slaan links het onverharde pad op. Rechts kun je meteen goed zien dat het om een waterwingebied gaat, met een grote installatie aan het water met een klein informatiebordje en een plateau boven het water.
Langs het water op de oranje wandelroute
Het is wat druk op het uitzichtpuntje, dus wij lopen door. Op de y-splitsing slaan we rechtsaf het bos in en lopen we tussen een mooie bomenrij door. Aan het einde van het laantje gaan we met een klein bruggetje over het eerste water heen. Daarna slaan we linksaf en loopt het pad langs het water. Blijf naast om je heen ook in het water kijken. Ondanks dat je het niet zou zeggen, leven er zeer grote vissen in de wateren van de Amsterdamse Waterleidingduinen. In de jaren ’80 zijn er Graskarpers uitgezet ter begrazing van de wateren, maar tegenwoordig leven er ook Snoeken die wel tot een meter lang kunnen worden! Goed blijven opletten dus.
Onderweg komen we een stroomversnelling tegen en zo lijkt het water toch een stuk sneller te stromen als dat je op het eerste gezicht denkt. Aan het einde van het pad slaan we rechtsaf het bospad in. De eerste heuvels dienen zich aan en het pad loopt kronkelend door het bos. Aan het einde slaan links af en gaan we weer het verharde pad op. De ondergrond wisselt regelmatig met deze route, dus goede wandelschoenen en wandelsokken zijn wel belangrijk.
Na een stukje wandelen over het verharde pad komen we bij twee grote wateren aan. Voor het water kun je linksaf slaan richting ingang Panneland en ingang De Zilk. Wij vervolgen de oranje route en lopen tussen de twee grote wateren door en slaan daarna rechtsaf. Opnieuw is een basisconditie vereist want we gaat door het zand over de heuvels door het bos. De damherten lopen rustig rond op zoek naar eten en in de lage bosjes vliegen roodborstjes, koolmeesjes en vinken vrolijk rond. Het is een drukte van belang en we aanschouwen het tafereel even voor we onze route weer vervolgen. Het is mooi om te zien dat hier natuur en mens ook goed samen kunnen gaan. Wij hebben altijd een vogelboekje (zakgids) in onze tas, zodat we gelijk kunnen opzoeken welke vogels we onderweg tegenkomen.
Het pad gaat links naar beneden. Na een aantal heuvels is er links een mooi uitzichtpunt over een water met een bruggetje. Vooral met zonsopkomst en zonsondergang zal het hier erg mooi zijn, maar helaas voor de bezoekers moet je dan weer het park uit zijn. Tussen zonsondergang en zonsopkomst is het gebied namelijk niet toegankelijk. Het pad vervolgt zich kronkelend door het duin. Wij lopen deze route in de herfst en de bomen kleuren prachtig oranje en rood. Het gebied wordt steeds opener en krijgt het duin steeds meer ruimte van het bos. Aangekomen bij een open veld kun je de eerste bebouwing van Zandvoort al zien. Op het veld grazen de damherten rustig. De bronsttijd is net voorbij en de rust is weer teruggekeerd in het gebied. Tijdens de bronsttijd kan het hier namelijk een drukte van belang zijn. Niet alleen met damherten, maar ook met mensen die het tafereel komen bekijken.
We vervolgen de route en lopen door een stukje bos, waarna we uitkomen bij het vliegermomument. Op deze plaats stortte op 13-04-1945 de Halifax NA347 neer. Bij het ongeluk kwam de gehele bemanning (6 personen) om het leven. Een trieste gebeurtenis, maar goed dat hier ook aandacht aan gegeven wordt in dit gebied. Op de kruising bij het vliegermonument gaat de route rechtdoor. Rechts horen we getik op een boom: we spotten een specht! Helemaal in zijn element tikt hij fanatiek tegen de boom.
De route vervolgt het heuvelachtige pad en aan het einde op de t-splitsing gaan we naar links. Bij het water spotten we een aalscholver die een mooi uitzichtpunt heeft gekozen over het water. We vervolgen het pad langs het water en klimmen een steil duin op. Onderweg spotten we in het water nog wat meerkoeten en een reiger.
Na een lang bospad voegt de route zich samen met de gele wandelroute. De gele wandelroute is een kortere route, dus dat betekend dat we richting het einde van de route komen. De route vervolgt zich door het bos over lange bospaden. Halverwege een bospad gaat de route naar links en rechts dieper het bos in en na nog een kort stuk door het bos wordt het gebied weer steeds opener. Toch komt het echte open duin niet meer terug en na een kort stuk door het duin en bos komen we aan bij een brug over het water en slaan we rechtsaf terug naar het bezoekerscentrum en de ingang van het natuurgebied. De mooie en dierrijke route zit erop.
Conclusie over de oranje wandelroute in de Amsterdamse Waterleidingduinen
Kortom, de oranje route bij ingang de Oase (Oranjekom) in de Amsterdamse Waterleidingduinen is een gemiddeld zware route met een wat langere afstand. Daardoor is hij met een basisconditie prima te lopen en door de lengte goed om wat conditie op te bouwen. Wel is het belangrijk dat je goed ter been bent, want de route klimt regelmatig over duinen heen en loopt grotendeels over een onverhard pad. De oranje route is een afwisselde route met stukken door duin, bos en langs het water. Kijk goed om je heen, want het gebied zit vol met prachtige dieren. Wil je wel wandelen met warm weer? Zorg dan voor voldoende water. Onderweg zijn er voldoende bankjes om lekker te picknicken. Neem dus een thermosfles en lekkere hapjes mee in je lunchbox, voor een fijne tussenstop (we nemen natuurlijk wel het afval weer mee terug naar huis).
De route door Discover Dutch Nature samengevat
Lengte van de route: 7 km
Hoogteverschil: gemiddeld hoogteverschil
Benodigde conditie: basisconditie
Conditie van het pad: grotendeels onverhard
Afwisseling tijdens de route: goede afwisseling tussen bos, duinen en delen langs het water
Gespot door Discover Dutch Nature: Damherten, Eenden, Meerkoeten, Aalscholvers, Ganzen, Zwanen, Roodborstjes, Koolmezen, Vinkjes, Specht, Reiger
Handig tijdens deze route door de Amsterdamse Waterleidingduinen
- Neem een kaart mee van het gebied. Zo kun je niet verdwalen.
- Er komen in het gebied veel vogels voor dus een vogelgids en verrekijker zijn erg handig.
- Neem voldoende water en drinken mee voor tijdens de route.
- De route wisselt onverharde paden af met verharde paden en is daarom minder geschikt voor mindervaliden. Goede wandelschoenen en wandelsokken zijn een must.
